پنیر لیقوان

بیشترین شیرپزهای لیقوانی، بیش از اینكه در لیقوان پنیر تولید كنند، در مغان پنیر می‌زنند و با نام لیقوان به بازار شهرهای بزرگ کشور عرضه می‌کنند چراكه دشت مغان تنها تامین کننده شیرخام برای شیرپزهای لیقوانی است اما هیچ بهره‌ای از ارزش افزوده و اشتغالزایی پنیر تولیدی از شیرخام خود را ندارد.
لیقوان یکی از کهن‌ترین روستاهای آذربایجان و در 36 کیلومتری جنوب شرقی شهر تبریز و در دامنه شمالی کوههای سر به فلک کشیده سهند واقع شده است.
وجود آب و هوای سرد زمستانی و معتدل تابستانی در لیقوان باعث ایجاد مراتع و چمن‌زارهای سرسبز و سبب روی آوردن مردم به نگهداری دام و رونق دامداری شده است؛ اما نکته مهم در حیات اقتصادی این روستا، آن است که اهالی آن برخلاف دامداران سایر مناطق، شیر خام تولیدی را به کارخانه‌ها یا شیرپزها نمی‌فروشند، بلکه خودشان فرآوری و به پنیر تبدیل می‌کنند.
در حقیقت شهرت لیقوان به خاطر پنیر است که به شغل خانوادگی تعدادی از اهالی روستا تبدیل شده است.
تولید پنیر لیقوان مانند سایر پنیرهای سنتی با زدن مایه پنیر به شیر و ایجاد لخته شروع می‌شود. لخته با گذر از صافی آبگیری شده و محصول به دست آمده بعد از برشهای مساوی در بسته‌های حلبی به مدت سه تا پنج ماه در غارهایی نگهداری می‌شود تا پنیر جا بیفتد.
تولیدکنندگان پنیر در لیقوان به برکت آب و هوای سرد و معتدل و وجود غار “کهل” در کنار کارگاهها که نقش سردخانه را دارند، در هزینه‌های گزاف انرژی صرفه جویی می‌کنند.
بعد از طی مرحله سردخانه، پنیر داخل حلب‌های بزرگ جهت بسته‌بندی در ظروف کوچکتر بیرون آورده می‌شود.
پنیر لیقوان علاوه بر شهرت و طعم خوش آن، با بهره‌وری بالایی نیز تولید می‌شود؛ بطوریکه از هر سه كیلو شیر گوسفندی در لیقوان یک کیلو پنیر تولید می‌گردد. این درحالیست كه در سایر مناطق از جمله دشت مغان از هر پنج كیلو شیر خام یك كیلو پنیر تولید می‌شود.